Kuala Lumpur

Dag 22

Vandaag verlaat ik Vietnam. De taxi arriveert om 06:50 bij het hotel, om me naar Hanoi airport (Noi Bai) te brengen. Mijn ticket, die ik via internet geboekt had stond op mijn roepnaam en gaf problemen bij het inchecken. Deze was niet conform mijn vermelding in het paspoort. Nadat het probleem was opgelost, liep ik door de douane om in afwachting van de vlucht de laatste VND op te maken. Ik vlieg met Air Asia, een prijsvechter', in de luchtvaartmaatschappij. De vlucht vindt plaats met een Airbus320. In KL aangekomen ga ik via de shuttlebus naar station sentral en via de Monorail naar het hotel. De bus deed er ruim een uur over en kostte 8 RM (RM is de Maleisische munteenheid) ofwel € 1,60. Voor de monorail betaalde ik € 0,41 Het valt direct op dat de infrastructuur in Maleisië uitstekend is. Bij aankomst in Bukit Bintang en lopend over de Jalan Bukit bintang, arriveerde ik om 16:00 bij mijn hotel, Bintang Warisan hotel. Bukit Bintang is eigenlijk het centrum binnen het centrum van de metropool Kuala Lumpur. Het centrum van Kuala Lumpur wordt ook wel de Golden Triangle genoemd. Het gebied Bukit Bintang valt daar weer binnen. Bukit Bintang (ook wel Bintang Walk genoemd) is één lange straat met shopping malls, restaurantjes, barretjes en kleine winkeltjes. Het is er bijna 24 uur per dag sfeervol en gezellig. Na een versnapering te hebben genomen, ben ik op eerste onderzoek uitgegaan. Je wordt al gauw staande gehouden om je te laten verleiden voor een voetmassage. Ik maakte gebruik van naast het hotel liggende restaurant/ cafe, om mijn avondeten te nuttigen en na een paar consumpties mijn dag af te sluiten

Dag 23

Vandaag maak ik gebruik van een Hop-on Hop-off tour. Dit is een speciale attractie voor toeristen die de stad op een laagdrempelige manier willen verkennen. Ben je nog niet eerder in Kuala Lumpur geweest, neem dan deze bus. Je maakt gemakkelijk kennis met alle fraaie bezienswaardigheden van deze prachtige metropool. Het leuke van deze city tour is dat je bij elke halte kan uit- of instappen. Je bent dus vrij om een paar uur een bepaalde attractie te verkennen, om vervolgens weer op de volgende bus op te stappen. De dubbeldekkers rijden zeven dagen in de week tussen 8.30 am tot 8.30 pm. Elke 30 minuten vertrekt een bus vanaf één van de opstaplocaties. De bus rijdt langs ruim 40 bekende plekken in Kuala Lumpur, er zijn in totaal 22 stops waar je uit- en in kunt stappen. Tijdens de rit krijg je een uitleg over alle bijzonderheden waar je langsrijdt. De kosten hiervoor zijn 38 RM (€ 7,60) Nadat ik enkele halte`s hebt overgeslagen stap ik uit bij Birdpark, Na een bezoek van Birdpark ga ik naar de overzijde van de straat. Hier ligt de orchideeëntuin. De orchideeëntuin bevat zo'n 800 verschillende soorten orchideeën. In het weekend kun je de bloemen hier ook kopen. Hierna gaan we verder naar de Petronas towers , (halte 22) De Petronas Towers behoren met hun 452 m tot de hoogste gebouwen ter wereld.
Verder wandel ik over de Jalang Ampang naar Malaysia tourismen centre voor aanvullende informatie voor mijn verdere verblijf.
Bij elke Coffee Bean in Maleisie wordt klanten gratis internet aangeboden. Via de dienst Airzed kun je dan inloggen op het wireless netwerk van de Coffee Bean. Je hebt per vestiging wel een gebruikersnaam en wachtwoord nodig. Dit kan je opvragen bij de bestelbalie (consumptie is natuurlijk verplicht). Hier heb ik voor vandaag sandwich besteld als avondeten.

Dag 24

Vandaag vroeg opgestaan om op tijd bij de Petronas Towers te zijn. Al vroeg (07:45) stonden er rijen voor de ticketcounter die pas om 08:30 open gaat. Uiteindelijk had ik om 09:05 een ticket weten te bemachtigen waarmee ik om 12:00 uur de torens in mocht. Om de tijd te vullen ben ik naar een airconditioned winkelcentrum geweest, onder de torens. Dit is een van de vele shopping malls, welke KL rijk is. Hier heb ik van een overheerlijk stuk chocoladetaart met koffie genoten.
Terugkomend bij de torens ga ik met de lift naar boven en geniet van het enorme uitzicht over KL. De twee torens zijn verbonden door een loopbrug. Dit is tevens de plek, waar men kan komen, als je de torens bezoekt. Het uitzicht is indrukwekkend. Na deze belevenis ben ik al wandelend via het congrescentrum naar het hotel terug gegaan. Ik heb bij het hotel de foto`s op de laptop gezet, om deze bij The coffee Bean via wifi op de server te zetten. Wanneer ik ben aangekomen bij The coffee Bean, vindt er een enorme wolkbreuk plaats. Ik ben net op tijd om lekker relaxed de foto`s op de server te zetten.
In de vroege avond is het regenen gestopt. Ik ben bij de Mexicaan genaamd Carlos (bij het Pavilion) gaan eten. Een goede keus, maar in tegenstelling tot eerdere etentjes was het ook redelijk prijzig. In totaal 104 RM ( € 20,80) incl. drank. Een rib uit mijn lijf. Na het eten ben ik nog wat avondfoto`s gaan nemen van de Petronas Towers, waarna ik bij het hotel op het terras heb gezeten en gekeken naar de drukte van het verkeer. Op de Jalan Bukit Bintang zijn diversen voetmassage salons. Leuk om te zien, hoe de verkopers proberen mensen over te halen, een voetmassage te laten doen.

Dag 25

Na het ontbijt, richting Central Market gegaan, om hier de bus te nemen naar Batu Caves De rit duurt 30 minuten en kost RM 2.00. (€ 0,40). Bij Batu Caves wacht mij een hele klim naar boven ( 272 treden) Een keer per jaar houden de Hindoes hier het Thaipusam feest, waar men aan zelfkastijding doet om de gunsten van de goden af te dwingen. Het doorboren van het lichaam is een van de opvallende onderdelen van het Thaipusamfestival. Een paar dagen per jaar komen duizenden Zuid-Indiërs naar de Maleisische Batu-grotten. Ze laten zich in trance brengen en doorboren gezicht en lichaam met haken en pijlen. Dan klimmen ze, soms met zware stellages op het hoofd, de grot in. Via de steile trap van 272 treden omhoog. De ingang van Dark Cave ligt bij trede 204 en kost voor volwassenen 35 RM ( € 7,00) Op het moment dat ik aanwezig was, waren er geen rondleidingen, dus terug richting Central market. Aangekomen op Central Market loop ik richting China Town. Hier is van alles te koop zoals video`s, cd`s, T-shirts, riemen, leren tassen, portemonnees, sokken, horloges. Afdingen is uiteraard een must. Ik ben gaan eten op de Jalan P. Ramlee bij Maredo's Steakhouse. Een stevige steak en 2 bier voor RM 110 ( € 22,00)

Dag 26

Laatste vakantiedag !
Na uitgecheckt te hebben en de tas in bewaring gegeven te hebben bij het hotel. heb ik besloten om nog maar eens met de Hop on - Hop Off tour te gaan. Mijn eerste stop is bij het National Palace. Bij KL Sentral kom ik tot de ontdekking dat je hier in een vroeg stadium bij Malaisya airway`s kan inchecken en dan met de KLIA Ekspres richting vliegveld. Het voordeel is dat de reistas via KL Sentral richting vliegveld gaat. Ook kan je de zitplaats bepalen en ontvang je de boardingpas. Daarna maak ik een stop bij het national Museum , waarbij ik verrast werd door het optreden van een Performing Arts dansgroup. Dit was een optreden naar aanleiding van Internationale museumdag. Ik zit nu in het groene gebied van Kuala Lumpur en breng een bezoek aan het National Monument. Tegenover de vijvertuinen ligt het bronzen monument dat in 1966 werd opgericht ter nagedachtenis van de oorlogshelden van het land. Het is vervaardigd door de Amerikaan Felix de Weldon. Het is bijna 16 m hoog en stelt zeven Maleisische soldaten voor die de zeven kwaliteiten van het leiderschap symboliseren. Het beeldhouwwerk wordt omgeven door fonteinen en een gracht met waterlelies. Een bezoek aan de vlindertuin was voor mij minder interessant. Veel tuin, weinig vlinders. Hierna heb ik door Lake garden gewandeld. Lake Garden (Taman Tasik Perdana) is het grootste park in Kuala Lumpur. Het park ligt tussen twee meren in, en bestaat uit meerdere onderdelen. Het is gebouwd in 1880, en is 92 hectare groot. Je hebt er o.a. een orchideeëntuin, hibiscustuin, vogelpark, vlinderpark, hertenpark en een planetarium. Deze middag is de zon erg branderig.
Toch wil ik, ondanks de warmte en de klamheid, de laatste dag, nog genieten van het uitzicht vanaf de KL Toren. Hierna wordt het langzaam tijd om de dag af te sluiten. Al terugwandelend via Pavilion heb ik hier plaatsgenomen om voor de laatste keer in KL iets te eten. Nog gauw even tijd om naar de 5 verdiepingen tellende computerstore te gaan. Ik moet nog steeds een inktpatroon kopen. Op dat moment regent het erg hard. Het moet niet te lang duren, want ik moet tenslotte nog douchen om daarna via de Monorail richting KL Sentral te gaan. Het hotel ligt gelukkig vlakbij. Ik vertrek om 20:00 via het drukke monorail systeem richting KL Sentral. Om 22:30 arriveer ik op het vliegveld. Ruimschoots de tijd om de laatste RM`s op te maken. Ook nu vertrekt het vliegtuig op tijd. In mijn van tevoren uitgekozen zitplaats op KL Sentral, zit ik comfortabel

Dag 15

Sapa (filmimpressie)
Om 05:00 uur begint de zon op te komen. Naar gelang het lichter wordt, komt er vanuit de trein steeds verder een prachtig uitzicht over het landschap

In Lao Cai staan de tourbusjes ons al op te wachten en na een rit van 30 km, arriveren we in Sapa.
Sapa ligt in het uiterste noorden van Vietnam. Hier vind je een spectaculair ongerept natuurgebied waar lang geleden volken zijn komen wonen die afkomstig zijn uit allerlei uithoeken van Azië en in de bergdalen een veilige plek vonden. Deze mensen (genaamd Black’s) hebben altijd in grote isolatie geleefd en dragen nog steeds traditionele kleding en hebben de gewoontes van vervlogen tijden.
Aankomst in het Summit hotel in Sapa 06:40 uur. De Black`s stonden ons al op te wachten. Het inchecken gaat snel en al gauw zaten ik we aan het ontbijt. Vanuit het terras had je een prachtig uitzicht naar de bergen en van de touroperator hadden we ondertussen ons geboekte programma ontvangen

Excursie
Cat Cat Village is een dorpje in een dal waar locale Hill Tribes wonen. Was best leuk alleen erg toeristisch, maar het uitzicht was het absoluut waard.
Hierbij inbegrepen was ook een bezoek aan een in de Muong Hai vallei gelegen krachtcentrale en waterval. Hier heeft de groep een rustpauze ingelast om te genieten van het kletterende waterpartij, welke afkomstig is van het Fanxipan gebergte.

Bij terugkomst gedoucht. Dit had ik al 2 dagen niet meer kunnen doen. In de middag ben ik naar het dorp gewandeld om hier wat rond te kijken en foto`s te maken. Het hotel ligt prima en je hebt een prachtig uitzicht over de bergen. In het hotel werd naast het ontbijt zowel s`middags als s`avonds een diner geserveerd. Ook hier was de keuken goed. Moud, een Engelse jongen waar ik mee in gesprek kwam, had een roundtrip ticket (wereldticket) en was Van Australië naar Nieuw Zeeland, Cambodja, Laos, Thailand en uiteindelijk Vietnam. Uit zijn verhaal kon ik opmaken dat er meer is in het leven dan werken. Helaas leven we in een gestreste wereld en soms moet je jezelf losmaken hiervan. Dit kan ik wel beamen.

Dag 16

Vandaag maken we een trekking langs verschillende bergstammen richting de Muong Vallei. De M`hong (lokale bevolkingsgroep) stonden ons al op te wachten. Via een smal pad begonnen we de tocht richting Y Linh Ho dorp. Daarna volgde een verdere trekking naar het Lao Chai dorp. Af en toe hebben we een geweldig uitzicht over de lange Muong Khoa Vallei. Na de lunchpauze hebben we nog een bezoek gebracht aan Ta Van dorp, waarna we terug gingen naar het hotel. De trekking was zwaar maar zeer de moeite waard. Het was een spectaculaire tocht, met prachtige vergezichten, wandelend door de rijstvelden van Vietnam. Achteraf bleek dat onze groep nog geluk had gehad, want de drie voorgaande dagen heeft het geregend in Sapa.

Dag 17

Vandaag heb ik , via het hotel, een brommer gehuurd om zelf de omgeving te verkennen. Eerst maar eens richting Tram Ton pas, de hoogste bergpas in Vietnam. De naam van deze pas betekent "Poort van de Hemel" en met een beetje geluk zijn de uitzichten goddelijk. De pas staat erom bekend dat aan de ene kant van Sapa het weer koud en mistig kan zijn, terwijl de lucht aan de andere kant stralend is en de zon de temperatuur flink doet stijgen. Onderweg kom ik langs Thac Ba, de zilverwaterval. Een spectaculaire massa water van ruim 100 meter hoog. Ongeveer in het midden van de waterval kun je over een loopbrug naar de andere kant. De weg naar de Tram Ton pas is niet zo denderend op het moment dat ik erna toe rijdt. Overal is men aan het werken. Het zijn dan ook veelal jeugdige werknemers, welke het zware werk doen. Vriendelijk is men wel in dit gedeelte van Vietnam, waar waarschijnlijk zelden een Europeaan met een brommer deze route aflegt. Ik ben op tijd terug in Sapa om mijn lunch te nuttigen en om in de middag eens rond Sapa te toeren. Hiervan leuke foto`s kunnen maken. Enkele kinderen van het platte land wilden ook op de foto. Verderop bij een stalletje wat snoepgoed gekocht, om deze uit te delen Waar de kinderen vandaan kwamen weet ik niet, maar bij het uitdelen stonden in een mum van tijd een hoop kinderen naast me. Gelukkig had ik genoeg snoepgoed gekocht. Bij terugkomst ga ik nog even het dorp in. Op het terras kijk ik op de bewegende massa en de verkoopsters van de H`mongstam, die steeds blijven aandringen. Om 17:00 werden we bij het hotel opgehaald, om richting Lao Cai te gaan, waarna we met de SP2 richting Hanoi vertrekken.

Dag 14

Hanoi
De oude wijk van Hanoi, met z`n wirwar van straatjes en steegjes, is een van de trekpleisters. Ofschoon de laatste jaren hevig vercommercialiseerd en sommige straten zo druk met verkeer dat je er nauwelijks rustig kunt wandelen, is het een genoegen hier op onderzoek te gaan naar sporen van de duizend jaar oude geschiedenis. Aan de oostkant wordt de oude wijk begrensd door Tran Nhat Duat ( bij Nguyen Sieu is nog de oude stadspoort te zien) aan de westkant door de muren van de oude Citadel in Ly Nam. De nabijheid van de Citadel verklaart ook het ontstaan van de oude handelswijk

De oude wijk van Hanoi, met z`n wirwar van straatjes en steegjes, is een van de trekpleisters. Ofschoon de laatste jaren hevig vercommercialiseerd en sommige straten zo druk met verkeer dat je er nauwelijks rustig kunt wandelen, is het een genoegen hier op onderzoek te gaan naar sporen van de duizend jaar oude geschiedenis. Aan de oostkant wordt de oude wijk begrensd door Tran Nhat Duat ( bij Nguyen Sieu is nog de oude stadspoort te zien) aan de westkant door de muren van de oude Citadel in Ly Nam. De nabijheid van de Citadel verklaart ook het ontstaan van de oude handelswijk

Hanoi 05:40
Op het station is het druk. Meteen staan er taxi chauffeurs bij je om hun diensten aan te bieden. Helaas, ik wordt opgehaald door een vertegenwoordiger van Sports Hotel, om in afwachting van de Nachttrein naar Lao Cai de bagage in bewaring te nemen. Voor mij betekend het, dat ik de hele dag ter beschikking had om Hanoi te verkennen. De rit naar het hotel duurde maar tien minuten en om 06:10 stond ik al aan het Hoan Kiem meer. Rond deze tijd is het al een drukte van mensen, welke met hun ochtendgymnastiek bezig zijn. Bij Hapro Cafe, aanbevolen door Wereld wijzer en liggend aan het Hoan Kiem meer, een ontbijt genomen. Een wandelroute leidde me naar de oude wijk van Hanoi. De 36 straten vormen nog steeds het kloppend hart van de oude wijk, en de straatnamen, die allemaal met hang (handel of winkel) beginnen, verwijzen naar de gilden die ooit exclusief in een bepaalde straat hun ambacht uitoefenden. In Hang Bac (zilver) en Hang Bo (manden) vind je tegenwoordig meer restaurants, reisbureau`s en hotelletjes en in Hang Dao (zijde) zie je vrijwel uitsluitend horlogeverkopers. Na nog wat aan het meer gezeten te hebben heb ik in de middag bij het postkantoor op de Dihn Tien Hoang straat een telefoonkaart gekocht om het thuisfront te bellen. Het bellen gaat makkelijk en voor 100.000 vnd ( € 4,00) belde ik 16 minuten naar Nederland. Teruglopend naar het oude kwartier heb ik op de 54 MAI HAC DE, Hai Ba Trung District een restaurant bezocht. Al teruglopend naar het hotel, alwaar ik om 19:50 arriveerde moest ik direct instappen in het busje, welke me naar het station zou brengen. Eerder die dag werd me verteld dat de pick up zou zijn om 20:30. Gelukkig was ik niet de enigste die gejaagd moest instappen. De Vietnam Express SP1 van 21:15 vertrekt precies op tijd. Als individuele reiziger sliep ik weer tussen de lokale bevolking.

Dag 15, 16 en 17

Zie Sapa

Dag 18

Vanuit Sapa naar Hanoi
Aankomst in Hanoi al vroeg in de ochtend. Het is druk op het station en geen pick-up te zien. Dan maar lopen naar het hotel, waar ik om 06:00 arriveer. De hoteleigenaar maakt open en is verbaasd. Jawel ik heb een reservering vertel ik hem. Aangezien het nog vroeg is ga ik wat wandelen en een ontbijt nemen in het centrum van Hanoi. Bij terugkomst om 08:00 uur in het hotel en in afwachting van mijn kamer komt de vertegenwoordiger van Sports hotel en legde uit dat mijn kamer voor het verdere verblijf in Hanoi voldaan is. De volgende morgen zal ik worden opgehaald voor de twee daagse trip naar Halong Bay. Voor VND 20.000 huur ik een fiets en volg de route van Vietnam Yourny Het wordt een tocht, waarvan ik via de oude wijk van Hanoi, al fietsend in het drukke verkeer terecht kwam. Ik passeer verschillende bezienswaardigheden, zoals: Presidentiële paleis, Mausoleum van Ho Chi Minh en het Parlement. ik fiets rond het westmeer, en af en toe rust ik op een bankje om te genieten van de lokale bevolking. Het is een leuke ervaring om op deze manier de stad te leren kennen. Als ik al fietsend enkele toeristenbussen zie passeren, ben ik blij dat ik voor mij deze ontspannen keuze hebt gemaakt. Je ziet veel meer en de tekst en uitleg over de bezienswaardigheden, lees ik uit de Wereldwijzer en National Geographic. De uiteindelijke route wordt 30 km. Uiteindelijk kwam ik weer terecht aan het Hoan Kiem meer, om hier te rusten en een versnapering te pakken. De zon scheen fel op dat moment. Ik heb een kaartje van VND 40.000 (€ 1,60) voor het waterpoppenfestival. van vanavond gekocht. Volgens de wereldwijzer moet je, ook al is het verblijf zo kort in Vietnam, dit mee maken. Gedurende de gemiddeld 12 bedrijven van een voorstelling staan de spelers tot hun middel in het water en bedienen de poppen met lange bamboestokken. De uitgebreide verhalen gaan over het dagelijks dorpsleven, maar zijn ook doorspekt met mythologie. Een groep muzikanten begeleidt de voorstelling op traditionele instrumenten. Zie(programma) Ben ik dan toch meer een persoon die in de schoonheid van het land en de leefwijze van de bevolking is geïnteresseerd? Na een kwartier had ik het wel gezien.

Dag 19 en 20

Zie Halongbay

Dag 21

Vervolg Hanoi
Laatste volle dag in Vietnam. Vandaag rustig aan gedaan. Ik ben mijn boek gaan lezen, aan het Hoan Kiem meer. Helaas wordt dit weer onderbroken door studenten die uit zijn op een bijlesje Engels. De reden dat ze mij eruit pikken ligt meestal in het feit dat ik als toerist niet gehaast bent en alle tijd neem. Schijnbaar is de jeugd vooruitstrevend en zien ze het belang in de Engelse taal, duidelijk in. Ook niet verwonderlijk als je hoort, dat steeds meer toeristen Vietnam ontdekken en de meeste hiervan Engels spreken. In 2008, zullen waarschijnlijk 4 miljoen toeristen Vietnam bezoeken. Ondanks het belang van de Engelse taal, als wereldtaal wordt er op de Universiteiten alleen les gegeven in de Vietnamese taal. Veelal ontbreken de financiële middelen om extra Engelse les te volgen. Velen komen van het platteland en gaan alleen als er zomervakantie is (2 maanden) terug naar huis. Het verblijf is dan op de campus.
Een gemiddelde student betaalt voor een verblijf op de campus 600.000 Vietnamese Dong per maand.
Dan moeten ze daarnaast nog in hun primaire levensbehoeften voorzien. Een gemiddelde arbeider verdient 1.920.000 dong per maand (€ 76,80). Je merkt al gauw, dat een versnapering bij bijvoorbeeld Hapro cafe boven hun budget ligt. Als je aan het Hoan Kiem meer zit dan zie je alleen maar gymnastiek en studenten. Zondag s`morgens komen de schonen van Hanoi naar het meer om zich als model te laten fotograferen Je ziet dan ook heel wat camera`s in de aanslag. In de loop van het verblijf vond er ook s`avonds activiteiten plaats. Zijn het veelal de ouderen, die in de ochtend hun gymnastiek komen doen, in de avond vult de jeugd het schouwspel, met uiteraard moderne muziek. De tijd vliegt om en na enkele wandelingen en een telefoontje gepleegd te hebben naar het thuisfront breekt om 16:00 de hel los.Het blijft de hele avond regenen. Dat is jammer, want wederom gaat het dineren bij Hoa Sua restaurant niet door. Dan maar eens kijken of in de buurt van het hotel een restaurant ligt. Normaal liep ik vanuit het hotel rechtsaf om mijn weg voort te zetten. In dit geval, denkend dat ik hiermee een afkorting maak, ga ik linksaf. Achteraf blijkt dit een goede keuze, want schuin tegenover het hotel ligt het Hong Chau restaurant, waar ik heerlijk gedineerd heb voor maar VND300.000 incl, tipgeld. ( € 12,00) Het diner bestond uit springrolls, geprikt op Ananas, waarna een overheerlijke zalm volgde. Ook hier is het druk, waaruit je kan concluderen dat ook dit restaurant goed is. Bij het afsluiten van de trip in Vietnam, kan ik zeggen dat de Vietnamese maaltijden gevarieerd zijn. Wel eerlijkheidshalve moet ik mede delen dat bij alle restaurants, welke ik bezocht hebt, deze zijn geadviseerd door Wereldwijzer of door toeristen ter plekke. Het op straat eten, gelet op de Hygiëne heb ik dan ook niet gedaan.

Dag 12

Van  Hoi An naar Hue.
Vertrek vanaf Hoi An 08:00 uur met een reistijd van 04:00. afstand 140 km
Na een tussenstop bij de Marble Mountain kwamen we om 13:00 aan in Hue.

Klik hier voor film

Hue werd in 1802 de hoofdstad van Vietnam en bleef dat tot 1945, toen keizer Bao Dai van de Nguyen-dynastie aftrad ten gunste van de revolutionaire beweging van Ho Chi Minh. De stad lag vlak bij de scheidslijn die in 1954 werd getrokken tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Hue heeft het zwaar te verduren gehad tijdens de Vietnamoorlog. De stad ligt langs de Huong Giang ("Parfumrivier"), die enkele kilometers naar het oosten uitmondt in de Zuidchinese Zee. De citadel en het oude stadsdeel liggen aan de noordkant, nieuwere wijken (o.m. de Franse wijk) liggen ten zuiden van de rivier. De citadel was de zetel van het keizerlijk bestuur over Vietnam, vanaf de hereniging van het land in 1802). Het is een uitgestrekt complex van paleizen, tempels en musea. De gebouwen werden zwaar beschadigd tijdens gevechten tussen de Fransen en d e Vietcong in 1947 en nog eens in 1968 tijdens het zogeheten Tet  Offensief van de Vietcong en de daarop volgende bombardementen door de Amerikanen. Vooral in de Verboden Stad was de schade groot. Al twintig jaar wordt gewerkt aan restauratie van de paleizen, maar de klus is nog lang niet geklaard.

Keizerlijke Graven
Ten zuiden van Hue liggen de Keizerlijke Graven. De graven van Tu Duc, Minh Mang en Khai Dinh zijn fraaie voorbeelden van boeddhistische bouwkunst. Deze keizers hadden onder het Franse bestuur nauwelijks macht en hielden zich dus maar bezig met het bouwen van mooie laatste rustplaatsen. Gia Long was in 1802 de eerste keizer. Zijn graf ligt afgelegen en is niet veel meer dan een ruïne. Voor de keizers werden exquise maaltijden bereid en daardoor staat Hue bekend als de stad van de keizerlijke keuken. Een fraaie presentatie van de gerechten is zeer belangrijk. Sommigen zeggen zelfs dat het in de keizerlijke keuken meer gaat om de presentatie dan om de smaak. De vroegere gedemilitariseerde zone is een toeristische trekpleister. Deze zone tussen Noord- en Zuid-Vietnam was officieel neutraal gebied, maar er werd tijdens de Vietnamoorlog zwaar gevochten. Er zijn overblijfselen te zien van Amerikaanse bases en je vindt er ook het nationale oorlogskerkhof Truong Son. Populair zijn de ondergrondse gangen, delen van de zogeheten Ho Chi Minh-route. Die werden gebruikt door Vietcong-strijders om ongezien van Noord- naar Zuid-Vietnam te komen.

Inchecken in het hotel Helaas was dit een van de minste hotels in de hele reis. Vriendelijk waren ze alles behalve.
Voor de middag heb ik een fiets gehuurd en een fietsroute gemaakt van Vietnam Journey .
En jawel hoor, al gauw fietste ik weer langs meerdere pagodes. Bij de eerste Pagode is het al meteen raak. Een vrouw wijst me direct welke richting ik op moet en uiteraard probeert ze me zover te krijgen om kaarten van haar te kopen. Het lijkt wel alsof ze weten wanneer er iemand langs komt. Terwijl ik verder fiets door steegjes, vraag ik me af waar al de bevolking toch is. Wel zie je regelmatig mensen in van die kleine shops, waar ze van alles verkopen en waar je een verfrissing kan krijgen. Onderweg terug naar Hue, ben ik toch maar even aan de waterkant gaan zitten om een vers geperste sinaasappelsap te nuttigen. Hierna ben ik richting Citadel gefietst, waar ik toeristen hevig zwetend achter hun gids hun programma zag afwerken, terwijl ik gewoon lekker vrij was om rustig aan te doen .

In Hue zelf vind je, naar Chinees voorbeeld de citadel van een 'stad in een stad'. Het complex wordt de keizerlijke stad genoemd. De keizerlijke stad heeft een ommuurd paleis dat helaas grotendeels verwoest is door bombardementen in de oorlog, doch een gedeelte is gerestaureerd. De verboden stad was uitsluitend bestemd voor de keizer. Het gewone volk mocht er niet komen. Veel van de verboden stad is kapot gebombardeerd maar sinds enige tijd zien de Vietnamese in dat het een pleistertrek is voor toeristen en er vinden nu dan ook in grote mate restauraties plaats.

’s Avonds ben ik bij een restaurant, Ushi genaamd, gaan eten. (deze naam is afkomstig van het Nederlandse programma van Wendy van Dijk)
Ik heb me laten verrassen. Dit verrassingsmenu bestond uit inktvis in blad en Calamaris,samen met 2 glazen wijn voor € 5,00

Dag 13

Om 05:00 opgestaan. Een storm raast over de stad. Volgens de receptionist is een typhoon gaande. Om 06:30 is het echter alweer rustig, dus deze typhoon zal wel ergens ver weg hebben plaatsgevonden. Even gekeken naar weeronline voor de weersverwachtingen voor vandaag. Deze voorspelde niet veel goeds. Ik heb toch de gok gewaagd om richting Hanoi te gaan en heb een brommer gehuurd. De Vietnamees die je een brommer verhuurt, probeert je een kaart te verkopen voor VND 10.000 en wijzen je graag de weg naar enkele pagodes. Niet interessant, ik had inmiddels meer dan genoeg pagodes gezien.
Onderweg pak ik af en toe gewoon ergens een afslag en kom ik op de mooiste plekjes terecht. Eén afslag leidde me via allerlei binnenwegen naar een lokale markt. De plaatselijke bevolking, die niet echt bekend zijn met Europeanen, reageert enthousiast. Hier zijn de mensen ook niet zo opdringend (wat op vele plekken tot op heden wel het geval was).
’s Avonds ben ik nog eens terug gegaan naar Ushi’s restaurant (was gisteren goed bevallen). Eerst een kop hete Vietnamese thee gedronken en daarna wat stevigs gegeten voordat ik met de taxi naar het station moest voor de nachtrit met de SE4. ’s Nachts heb ik geslapen tussen de lokale bevolking. Een Engels sprekende jongen probeerde me enkele Vietnamese woordjes te leren. De bedden in de trein zijn in ieder geval beter dan in Thailand (vakantie die ik voorheen heb gemaakt). Uitgeslapen arriveerde ik de volgende dag in Hanoi

Dag 10

Hoi An
In de 16de en 17de eeuw was Hoi An een belangrijke havenstad. Door verzanding van de haven is die rol overgenomen door het noordelijker gelegen Da-nang. De sfeer van het verleden hangt nog in het bijzonder goed bewaard gebleven oude centrum van Hoi An. Het stadscentrum staat op de Werelderfgoed van UNESCO en bestaat uit smalle, kronkelige straatjes met Chinese huizen en winkels, sommige van hout. Schilderachtig is het juiste woord voor dit deel van de stad en er zijn dan ook vele galeries die geschilderde straattaferelen in de aanbieding hebben. Er zijn ook enorm veel kleermakers die zeer goedkoop maatkleding afleveren, zij het niet altijd van de beste kwaliteit. De straten zijn autovrij, maar niet brommervrij. Kijk dus uit voor de soms kamikaze - achtige capriolen van de jonge Vietnamese brommerrijders. Sommige koopmanshuizen zijn opengesteld voor publiek, zoals het houten Phung Hung-huis van twee verdiepingen. Het Keramiekmuseum (Museum of Trade Ceramics) is niet zozeer interessant vanwege de tentoonstelling als wel vanwege het fraaie interieur. Ook ontmoetingsruimten van de Chinese handelaren – een soort herenclubs – zijn open voor publiek. De Japanse overdekte brug (Cau Nhat Ban) is een houten boogbrug uit de 16de eeuw, bewaakt door houten honden en apen. De brug zou destijds zijn gebouwd door de Japanse gemeenschap – vandaar de naam – maar er is niet veel Japans aan de brug te ontdekken. De stad ligt aan de Thu Bon-rivier. Aan de waterkant wordt de hele dag markt gehouden, maar de ochtenduren zijn het levendigste. Uiteraard  geen gebrek aan aanvoer van verse vis. ’s Avonds drijven papieren lantaarns met kaarslicht de rivier af. De specialiteit van de lokale keuken is cao lầu, een noedelsoep, maar niet zomaar een noedelsoep. Voor het authentieke gerecht wordt speciaal water gebruikt uit een plaatselijke bron. De omgeving van Hoi An is ook de moeite waard. Midden in de jungle liggen de tempelruïnes van My Son uit de tijd van het Champa Rijk (zie Geschiedenis). Ten noorden van de stad liggen de Marmerbergen (Marble Mountains), vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de kustvlakte

Na aankomst en inchecken, ben ik ’s ochtends gaan ontbijten aan de haven. Daarna heb ik wat rondgelopen en foto`s gemaakt. Het belooft weer een hete, zonnige dag te worden. Hoi An is een kleermakersstad.
Terwijl ik na de middag aan het zwembad ligt, lijkt het erop dat ik de enige ben in dit hotel. Het is een nieuw hotel waar men er alles aan doet om het gasten naar de zin te maken. Huong (perfume) de receptioniste zag mij bezig met de website. Uiteraard kwam het gesprek op de nog verdere voortzetting van de reis. Ze stelde voor om voor mij een 12 daagse reis, samen te stellen, incl overnachtingen 3 daagse trekking Sapa en 2 daagse verblijf Halong Bay.Dit voor VND 5.408.000 (€ 215,00) Later blijkt dat het geen verkeerde beslissing werd. Dit was voor mij een van de beste hotels in Vietnam. Zoals op veel plaatsen in Vietnam loopt ook hier meer personeel rond dan gasten. Een gratis brommertaxi (Exe) of busje staat ter beschikking om je naar de stad te brengen. Uiterlijk om 22.00 uur ’s avonds moet je wel weer terug in het hotel zijn. Je moet je dan melden bij Sihncafe en ze komen je ophalen. Na dat het wat afgekoeld is ben ik naar Hoi An gegaan om al wandelend terecht te komen bij Cafe Can,waar ik overheerlijke mosselen heb gegeten.

Dag 11

Vandaag heb ik een brommertje gehuurd. Voor de hele dag kostte dat 173000 dong, incl. een volle tank ( € 7,15). Ik ben eerst richting My Son gereden. My Son is een tempelcomplex gebouwd tussen de 4e en de 12e eeuw. Het Hindoestaanse heiligdom is een groot complex, bestaande uit meer dan 79 religieuze gebouwen, onder andere tempels en torens die onderling verbonden zijn door ingewikkelde ontwerpen van rode baksteen. Het belangrijkste gebouw is de toren die gebouwd is als woonplaats voor de goden, met name Shiva. De architectuur in My Son is één van de belangrijkste toeristische attracties in de provincie Quang Nam. Onderweg kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn memorycard van het fototoestel was vergeten. Balen, want ik had mooi op foto kunnen vastleggen hoe de bevolking maïs en pepers te drogen legden op doeken aan rand van de weg. Bij My Son betaal je een entree van VND 60.000 (€ 2,40) waarna je met een jeep naar boven wordt gebracht. De natuur is hier prachtig. Ik ben vervolgens met mijn brommer verder gereden via kleinere binnenweggetjes, waar ik onderweg een overstekende buffel tegenkwam op mijn pad. Op de terugweg heeft een jonge dame me begeleid richting Hoi An. Het was nog niet zo gemakkelijk om haar te volgen. We gingen via een talud en vele kleine steegjes over een brug, waar het water bijna overheen liep. Langs de weg zie je vele kleine huisjes aan de landwegen. In Hoi An zwaaide de dame nog eens vriendelijk en daarna was ze meteen weer weg. Tja zo kan het ook! ’s Middags heb ik nog even handig gebruikt gemaakt van mijn voertuig voor deze dag. Met de brommer heb ik de was weggebracht (1,5 kg voor € 0,60) Daarna nog een tour maken in de omgeving. Gegeten heb ik bij Sakura Een volledige dagmenu en tiger bier voor VND 130.000 ( € 5,20 ) Dagmenu bestond uit:

• Baby corn soup with crab meat
• Fried pan - shrimp with scalion
• Grilled Beef with lemon grass
• Grilled mixed seafood on bamboo stick
• Fried potato
• Sakura spring roll
• Hoian Special noodle
• Tropical fruit
  

Dag 8,

Dalat – Nha Trang

Nha Trang
Een van de grootste en meest mondaine badplaats van Vietnam met een rivièra-achtige allure. Een brede met palmen omzoomde boulevard, een strand dat zich over een lengte van 6 kilometer uitstrekt, eilanden voor de kust, helderblauwe water en koraalriffen waar het goed duiken is, koloniale architectuur, cafés en visrestaurants en een bruisend uitgaansleven. De grootste bedrijvigheid concentreert zich rond Tran Puh boulevard, waar het een komen en gaan is van jongelui op brommers die graag een praatje willen komen maken. Op het strand kan het razend druk zijn met verkopers en masseurs die van geen wijken willen weten. Het beste tijd om Nha trang te bezoeken, is het droge seizoen van mei tot oktober, als het droog en warm is. Daarna komen de regens die tot december kunnen aanhouden en is het strand niet aangenaam

Vandaag rijdend door de bergen van Dalat naar Nha Trang met een afstand van 214 km en een reistijd van 5:45.
Ook nu was de bus half gevuld, dus iedereen had voldoende plaats. Een prachtige rit, maar door al die bochten begon het mij te draaien. Een pauzestop om , kwam precies op tijd. Ook in Nha Trang rukt de commercie op. Het ene ressort na de andere wordt gebouwd. Hoelang nog en ook Vietnam is een toeristenparadijs ??? 
We arriveerden om 13:15 bij Sihn cafe. Ik had geluk, het Hotel Sea View, lag aan dezelfde straat. Hier heb ik ingecheckt voor 240.000 dong € 9,60 per nacht en direct de nachtbus naar Hoi An geboekt. Ik vertrek op 6-5 om 23:00 met de slaapbus richting Hoi An. De prijs hiervoor is 160.000 dong ( € 6,40) voor 530 km
Ik heb nog snel wat foto`s genomen. Ondanks de dreigende bewolking die boven Nha Trang hing, bleef het droog. De zon heeft zelfs de wolken verdreven en het ziet er al snel prachtig uit. Aan de boulevard kijk ik uit naar zee en kan ik rustig het eerste deel van mijn verslag typen voor de website. Ik ben gaan eten bij Why not bar, Griekse salade en tiger bier voor VND 85.000 (€ 3,40). De Griekse salade was verrukkelijk en vulde gelijk mijn maag.

Dag 9

Vandaag begint het zonnig met in de late middag wat bewolking.
Tijdens het ontbijt op het terras vermaak ik me met het bekijken van de plaatselijke bevolking. Na het ontbijt ben ik om 07:10 op de fiets gestapt om de hitte verder te trotseren. De fietstocht begin ik op de boulevard. Nadat ik een brug over ben gestoken passeer ik een pagode, de Po Klong Garai Cham torens die helaas gesloten is. Een pagode is een gebouw dat in veel boeddhistische tempels in Azië te zien is. Het heeft de vorm van een toren die uit verschillende, steeds kleiner wordende verdiepingen bestaat. Elke verdieping heeft een eigen dak.
Vervolgens fiets ik door richting het strand om daar een paar foto`s te maken, alvorens richting stad terug te keren. De zon brand al aardig op mijn lichaam, het is hier erg warm. In de stad is fietsen niet echt een gezonde bezigheid met de vele uitlaatgassen van de enorme hoeveelheden aan brommertjes. Inmiddels is het 09:30 en is het niet meer uit te houden van de hitte. Als nadeel ervaar ik in Vietnam, dat je niet rustig kunt zitten zonder dat er mensen iets proberen te verkopen aan je. Ook wordt er veel gebedeld. Na het uitchecken heb ik de tas afgegeven bij het Sihn cafe. Vanaf dat moment lig ik op het strand in afwachting van de nachtrit naar Hoi An. Na nog een goede maaltijd genomen te hebben vertrek ik richting de bus, die uiteindelijk een half uur later vertrekt dan gepland. De Vietnamese wegen zijn ook niet om naar huis te schrijven. De bussen zelf zijn echter super de luxe. Voordat je instapt moeten zelfs eerst de schoenen uit (die kun je bij je ligstoel opbergen). Aan boord is een schoon toilet aanwezig (wat me geen overbodige luxe lijkt als je de toiletten bij de busstop ziet). De afstand naar Hoi An is 530 km waar we 10 uur en 45 minuten over hebben gedaan. De prijs voor deze reis is 170000 dong (€ 7,06) Tijdens het binnenrijden van Hoi An valt ook hier op dat er volop gebouwd wordt langs het strand. Het ene Resort naast het andere wordt de grond uit gestampt. De commercie vindt ook hier langzaam zijn weg. Om 06:30 komen we aan bij het hotel.

Dag 6

Afstand 604 km, reistijd 6:15

Na afscheid genomen te hebben van Madam Cuc, reden we om 07:15, met een moderne, maar half gevulde bus, richting Dalat en dat voor VND 120.000 ( € 4,65) De reistijd welke oorspronkelijk staat gepland voor 6 uur, werd uiteindelijk 06:15. De dag begon overgoten zonnig. En het was ook genieten al rijdend door de bergen. Maar hoe meer we Dalat naderden, hoe donkerder de lucht werd. Gelukkig was de bui al gevallen voor we in Dalat arriveerden. De bus stopte bij het hotel. Trung Cang Hotel behorend bij de Sinh cafe groep. De prijs werd $ 22,00 incl ontbijt. Aangezien ik in dong betaal is het VND 320.000 (€ 12,80). Voor deze prijs krijg je een ruime, nette twee persoonskamer, met alle voorzieningen. Dalat voelt op zich wat kouder aan, dat is ook niet zo gek gelet op de ligging in de bergen. Een wandeling, helaas de verkeerde kant op, zorgde ervoor dat ik vandaag weinig zag van Dalat.

Dalat
In de Franse tijd lieten de kolonialen hun oog vallen op de zuidelijke hoogvlakte van Vietnam. Ze bouwden er fraaie villa’s om in de weekends en in de zomer de hitte van Saigon te ontvluchten. Ook de laatste keizer van Vietnam, Bai Dao, bouwde er een villa met maar liefst 25 kamers. Verder liet hij een golfbaan aanleggen. Dalat  ligt op zo’n 1500 meter hoogte in het centrum van een uitgestrekt landbouwgebied, waar groenten, fruit en koffie worden verbouwd. "Geteeld in Dalat" is een soort kwaliteitsmerk op de Vietnamese markten. De stad is vooral populair bij pas getrouwde stelletjes die hier hun wittebroodsweken komen doorbrengen. Je ziet dan ook overal bruidspaartjes die staan te poseren voor een fotograaf. Het Xuan Huong meer in het centrum is een geliefde plek voor het maken van foto’s, net als de Liefdevallei (Thung Lung Tinh Yeu) en het Meer der Zuchten buiten de stad. Het Meer der Zuchten wordt zo genoemd omdat een meisje daar zelfmoord zou hebben gepleegd nadat haar vriend werd opgeroepen voor het leger
Buitenlandse toeristen komen niet zozeer voor de stad zelf als wel voor de buitensporten die je hier kunt beoefenen. Zo kun je uitstekend rots klimmen in de Liefdevallei, terwijl verliefde stelletjes onthutst toekijken wat je aan het doen bent. In de hooglanden wonen bovendien bergvolken, die soms alleen bereikbaar zijn na dagenlange treks over smalle paadjes en wankele bruggetjes. In de omgeving van Dalat zijn diverse watervallen waar ook voettochten naar georganiseerd worden. Hotels zijn over het algemeen niet duur in Vietnam. Het Crazy House hotel in Dalat is een uitzondering. Het is niet alleen duur, het doet ook zijn naam eer aan: de gebouwen lijken op holle bomen met op de plaats van de gaten de ramen van hotelkamers. In en om het hotel staan beelden van dieren.

Ik ben gaan dineren bij V cafe, (ligt in dezelfde straat als het hotel), aanbevolen door Wereldwijzer. Broccolisoep, huisspecialiteit meatballs in saus, ijscoupe en saigon bier voor vnd 107.000 ( € 4,18)
Prima restaurant, met een goede menukaart, heerlijke Pho, gracieus en vers, rustig terrasje, kijken naar de wereld beneden je die te voet of gemotoriseerd voorbij komt, geen overdreven prijzen, precies zoals de kaart belooft: Very Best Menu Value

Dag 7

De zon schijnt ’s ochtends al lekker en de temperatuur is ook aangenaam, in ieder geval beter en schoner dan in HCMC.
Bij het ontbijt vertelde een Oostenrijker wat hij betaald had. We waren gelijktijdig aangekomen. Hij betaalde minder maar moest wel voor het ontbijt apart betalen. Of zijn kamer anders was weet ik niet. Ik had in ieder geval een nette en goede kamer.

Dagexcursie via Sinh cafe
Eigenlijk had ik de tour naar de Ankroet waterval willen maken, Voor deze boeking geldt een min. bezetting van 3 personen. Karin en Lauren, waarmee ik de volgende dag kennis maakte, vertelde me dat ze ook liever naar de Ankroet waterval wilden gaan.
Prijs VND 195.000 ( € 7,63 ) incl lunch, gids en vrije entree

• Prenn waterfall
• Chicken village
• Buddist meditation Monestery
• Crazy House
• Bao Dai`s Summer Palace
• Traditional Embroidery X.Q.
• Aardbeien farm
• Kabelbaan Dalat vnd 35000

Tijdens deze excursie kreeg je een eerste indruk van Dalat, Uiteraard zat er ook een gedeelte commercie in (vooral bij Traditional Embroidery X.Q en de aardbeienfarm).We hebben een aardbeienveld bezichtigd via een levensgevaarlijke afdaling. Uiteindelijk waren we toch beter af geweest met een Exe (motorrijder).

In de namiddag, rond 16:00 uur verzamelde zich donkere wolken boven Dalat. De reisleider vertelde dat op dit moment van het jaar eigenlijk het droge seizoen is en de regentijd vroeg is begonnen. In Dalat is het momenteel meestal `s morgens zonnig, met s`middags een regenbui. Een stortbui bleef ons die middag bespaard. Na wat nog door Dalat gewandeld te hebben ben ik ’s avonds weer gegeten bij V cafe, heerlijke tomaten roomsoep, chicken wraps, 2 rode wijn, voor € 4,77. 

Dag 1 en 2

HCMC
Vanaf Amsterdam start ik mijn reis richting Ho Chi Minh City (HCMC) in Vietnam. De vlucht verloopt zonder problemen en de afhandeling op het vliegveld van HCMC verloopt snel. Ik was zo door de immigratie. De taxichauffeur stond me al op te wachten. Op het vliegveld heb ik de eerste Vietnames Dongs gepind. Al gauw blijkt dat HCMC een gekkenhuis is. Je pakt hier gewoon voorrang, vooral de brommertjes trekken zich nergens iets van aan. Deze drukte werd ook mede veroorzaakt door de feestdagen in Vietnam (30 April dag van de overwinning en 1 mei dag van de arbeid). De komende dagen zal blijken dat dit niet het juiste moment was om een reis te beginnen. Ook mijn enthousiasme om direct een fietstocht te maken in HCMC, was eigenlijk al snel over door alle drukte in stad. Madamcuc ligt midden in het backpack gedeelte. Madam CuC beschikt over nette tweepersoonskamer en bij aankomst krijg je een kopje koffie van de receptioniste. Thee en bananen kun je de hele dag nemen. Niet alleen het ontbijt is inbegrepen, ook de soep en de nem van s`avonds. Het hotel beschikt over wifi. Via mijn laptop heb ik direct een mail gestuurd naar het thuisfront. Daarna ben ik te voet HCMC gaan verkennen en heb ik bij Sihn cafe (ligt op de Tham str.) mijn eerste excursie geboekt naar de Mekong Delta.

Saigon
(Vietnamees: Sài Gòn), nu Ho Chi Minhstad was de hoofdstad van de Unie van Indochina, de Franse kolonie die de huidige landen Vietnam, Laos en Cambodja omvatte. De stad ligt in het zuiden van het huidige Vietnam aan de Saigonrivier. Het was ook de hoofdstad van Cochin China voor de Franse kolonisatie en de hoofdstad van het voormalige Zuid-Vietnam.

Saigon heette eerst Prey Nokor en viel onder het Khmer-rijk. Volgens de Vietnamezen werd Saigon officieel gesticht in 1698 met de arrivering van de eerste Vietnamese kolonisten die zich in Prey Nokor gingen vestigen en loyaal waren aan de heren van de Nguyenfamilie. Het gebied was nog onderdeel van het toentertijd zeer zwakke Cambodja. De Fransen namen de stad op 18 februari 1859 in. Na de hereniging van Zuid- en Noord-Vietnam werd de naam van de stad in juli 1976 gewijzigd in Ho Chi Minh.

De weersomstandigheden zijn helaas niet zo goed, maar ik gok ’t erop. Ben tenslotte maar 1 keer hier. ’s Avonds heb ik gegeten bij Bo Tung Xeo, een Vietnamees restaurant, welke bekend staat om zijn flinterdunne gemarineerde plakjes rundvlees, die je zelf aan tafel klaarmaakt op een barbecue

Dag 3

Na het ontbijt ben ik vertrokken naar Sihn cafe, waar de bus vertrekt naar de Mekong-delta. De Mekong-delta is een gebied in het zuidwesten van Vietnam waar de rivier Mekong met een net van zijtakken (die met kanalen zijn verbonden) in de Zuid-Chinese Zee uitmondt. De delta is door sedimentatie ontstaan en breidt zich jaarlijks uit met ongeveer 80 meter. De delta omvat een oppervlakte van 39.000 km². Het was een gekkenhuis bij Sihn cafe. Door de feestdagen in Vietnam, is het topdrukte. Veel mensen reizen deze dagen naar het noorden. De bus naar de Mekong Delta arriveerde een uur later dan verwacht. Door de enorme verkeersdrukte, waarbij het vanaf 10 uur ook nog begon te regenen en dit, met tussenpauze, de gehele dag voortduurt, kwamen we na een reistijd van 5 uur (officieel 3 uur) aan op de plaats van bestemming. We zijn eerst naar een kokosfarm geweest, waar men liet zien hoe de lokale lekkernij keo dua, werd gemaakt

Een lokale lekkernij Een specialiteit van Ben Tre die je nergens anders in Vietnam zult vinden is keo dua, een snoepje van ingedikte kokosmelk. In kleine fabriekjes, en mogelijk ook thuis als bijverdienste, wordt in grote ketels een dikke, kleverige massa gekookt die wordt uitgerold en, eenmaal afgekoeld, in vierkantjes gesneden. Met de hand worden deze snoepjes in flinterdun (eetbaar!) rijstpapier verpakt en daarna gaan ze in een kleurig wikkel.

Na de lunch voeren we over de Mekong-delta, waar we een lokale drijvende markt konden zien. Terugkomst HCMC 19:45. Ik ben ’s avonds gaan eten bij Skewers.

Dag 4

De dag begint goed, vandaag maar eens wat foto’s gaan maken. Ik had thuis al een uitdraai gemaakt van verschillende wandelingen langs mooie bezienswaardigheden. Om 09:30 begon de zon goed te branden. Het was een oase van rust in het park, dat midden in district 1 ligt, op de weg Le Loi. Heerlijk om even de verkoeling op te zoeken en te genieten van de rust om je heen. Bij Tnk travel heb ik een excursie geboekt naar de Cao Dai tempel en Cu Chi tunnels.Dit op advies van Engelsen.

Cao Dai

(klik hier voor film)

Deze religie, die uniek is voor Vietnam, is een merkwaardig, samenraapsel van elementen uit het Mahayana Boeddhisme, Taoïsme, Confucianisme, Islam en christendom, en werd rond 1920 officieel gelanceerd door ene Ngo Van Chieu, een ambtenaar met sterk mystieke inslag die veel tijd besteedde aan spiritistische seances en claimde ingefluisterd te worden door mediums als Jeanne D`Arc, William - Shakespeare, Winston Churchill, Victor Hugo, Luis Pasteur en lenin. Ook God openbaarde zich aan hem in de vorm van een reusachtige oog. Cao Dai, betekent letterlijk "hoge toren", symbool voor God, en eigenlijk was er niet veel mis met de religieuze uitgangspunten van Ngo, want het doel was verlossing uit de cyclus van wedergeboorte door het naleven van simpele gedragsregels als niet liegen of stelen, geen exorbitant luxueuze levensstijl en bescheiden seksualiteit. Daar doe je de mensen geen kwaad mee en de sekte groeide dan ook als kool. Na een jaar waren er al bijna 25.000 volgelingen. Rond 1950 was een op de acht Zuid-Vietnamezen Cao Dai. Daarnaast ontpopte Cao Dai zich als een militante organisatie met een uitgesproken politieke agenda. Ze brachten een privéleger van 25.000 man op de been dat tijdens de Japanse occupatie met de bezetter heulde en later aansluiting zocht bij de Fransen en tegen de Vietminh vocht. Deze overduidelijke anticommunistische sentimenten en het feit dat ze tijdens de Amerikaanse oorlog aansluiting zochten bij het Zuid - Vietnamese leger, kwam het na de val van Saigon in 1975 duur te staan: Alle bezittingen werden geconfisqueerd en een aantal vooraanstaande leiders werd gefusilleerd, maar in 1985 werden de kathedraal en het grootste deel van de landerijen en gebouwen teruggegeven. Vandaag zijn er na schatting nog steeds 3 miljoen aanhangers, hoofdzakelijk in de Mekongdelta, maar ook groot aantal in en rond Danang

’s Middags heb ik even de tijd genomen om lekker te relaxen en mijn site bij te werken. Bij het hotel krijg je gratis Juice en Noodle soep met kleine Vietnamese loempia`s. Deze avond heb ik hier dankbaar gebruik van gemaakt. ’s Avonds heb ik nog wat gewandeld door HCMC, om toch weer te ontdekken dat ook Vietnam, westerse invloeden heeft. Midden in HCMC staat een gebouw, waar veel volk op afkomt. Wat bleek, dit gebouw is een Megastore, met 4 verdiepingen elektronische apparatuur. Het viel me wel op dat het design van het apparatuur een moderne uitstraling heeft dan bij ons. De prijzen vertonen nagenoeg geen verschillen met Europa. Eigenlijk best vreemd , als je denkt aan de mensen die op straat leefden en moeten rondkomen van hun kleine inkomen, verdient met een of ander handeltje.

Dag 5

Net op het moment dat ik naar Tnk travel moet lopen voor de excursie naar Cao Dai tempel en Cu chi tunnel komt er een enorme stortbui uit de lucht vallen. De bui, welke met bakken naar beneden kwam, duurde een uur. Onze excursieleider, Mr. Thong, oftewel bijnaam Mr. Jim Slim, bleek een leraar Engels te zijn, die deze baan heeft genomen om zijn Engels bij te schaven en hierna weer terug te gaan, om les te geven, op een school in de Mekong Delta. De reis vertrekt precies op tijd en na een goede uitleg van 45 minuten gingen we op weg voor een rit van 3 uur, na de Cao Dai tempel. In de Cao Dai Tempel ervaar je een mengeling van boeddhisme, christendom en nationalisme. Na de lunchpauze gingen we richting Cu Chi tunnels. Deze tunnels bestaan uit 3 niveau's onder de grond waar Vietcong's tijdens de "noord-zuid oorlog" (1965-1975) flink gevochten hebben. De totale tunnellengte was 250 km! Uiteindelijk gingen we om 16.15 uur weer terug richting HCMC. Aankomst 19:30. ’s Avonds ben ik gaan eten bij Gartenstadt, jawel een Duits restaurant, liggend op de Dong Khoi.

Dag 19

Halong Bay (filmimpressie)
Vandaag naar de Halong Bay. met een groep van 14 personen. Normaal bestaat een groep uit +/- 25 personen. De reis naar Halong is 4 uur en met een tussenstop arriveert de groep om 12:00 in de haven. Om 12:30 varen we de haven uit. Halong Bay ligt in de golf van Tonkin en bestaat uit ongeveer 1900 grotere en kleinere eilanden die een werkelijk spectaculair zeegezicht vormen. De meeste eilanden zijn zo steil, dat ze onbewoond en daardoor ongerept zijn. De baai is door UNESCO al twee keer uitgeroepen tot werelderfgoed. De Vietnamese naam voor dit gebied is Vinh Ha Long, de baai van de naar beneden komen draak.
In afwachting van de lunch verblijf ik op het dek om te genieten van het prachtig uitzicht. Na de lunch en al varend langs de prachtige uit zee oprijzende grote en kleine eilanden van kalksteen die dichtbegroeid zijn met struikgewassen, varen we richting naar een van de vele grotten in de baai, om deze te bezichtigen.

Een aantal grotten is te bezoeken en mooi verlicht. Hang Dau Go (grot met stalagmieten en stalactieten ) bijvoorbeeld is een indrukwekkende grot die vooral bezienswaardig is vanwege de druipsteenpilaren en pegels. Beide grillige vormen ontstaan doordat het doorgesijpelde grondwater in de grot verdampt en minuscule mineraaldeeltjes(kalk) achterlaat. Veel van deze deeltjes vormen na jaren een druipsteen pilaar (op de bodem ontstaan) of pegel (hangend aan het grotplafond) De grot ligt op 187 meter boven het niveau van het zeewater en om er te komen moet je 90 treden beklimmen.

Bij een vissersdorpje lagen kayak boten op ons te wachten om een kayak tocht langs de rotsen te maken en uiteindelijk terecht te komen in een cave.(zie filmimpressie) Een onvergetelijke en rustgevende ervaring. Bij terugkomst in het vissersdorpje een krab van 1,2 kg voor het avondeten besteld. De kosten hiervan waren, VND 360.000 (€ 14,40). De boot meerde af, bij een rustig plekje in de baai en voordat de groep ging dineren, kon men gebruik maken van een frisse duik. Daarna hebben we gezamenlijk op het dek, naar de prachtige ondergaande zon gekeken.

Dag 20

Om 7:30 geniet ik tijdens mijn ontbijt van de opkomende zon. Ondertussen vaart de boot richting Cat Ba om toeristen, welke een meerdaagse verblijf hebben geboekt, over te zetten naar een andere boot, of voor een verdere verblijf op Cat Ba. Cat Ba is dan ook een verzamelplaats van boten.

Het ooit zo magische mooie eiland Cat Ba is nog steeds mooi, maar in sneltreinvaart aan het veranderen, vooral als gevolg van de vele hotels en karaokebars die als paddenstoelen uit de grond schieten
Bezienswaardigheid: Cat Ba National park

Hierna, genietend van het uitzicht richting haven. Na het nuttigen van een uitgebreide lunch gaan we richting Hanoi. Om 17:00 arriveerde we in Hanoi en ging ieder zijn eigen weg. Bij aankomst in het hotel was de kamer nog niet vrij, dus maar richting Hoan Kiem meer om even rustig te relaxen. Terwijl ik zat te lezen, komen wederom enkele studenten om een gesprek aan te gaan en tevens hun Engels op te halen. Voor hun was mijn Engels perfect. Nou ja: (Mijn Engels) ik heb me in ieder geval de hele reis verstaanbaar kunnen maken en dat is het belangrijkste. Het werd al gauw laat en mijn voornemens om bij Hoa Sua restaurant te eten kwam er niet van. Hoa Sua is een opleidingsinstituut, om kinderen die het sociaal minder getroffen hebben een opleiding en daardoor een toekomst te bieden. Het werd deze keer dus een snelle hap, bij Hapro cafe.